Madredeus - Alfama

MADREDEUS - Haja o Que Houver

madredeus - antologia

1. O Pastor - 3:44
2. Vem - 3:08
3. Oxalá - 5:51 (Faixa nova)
4. Haja O Que Houver - 4:29
5. Guitarra - 3:45
6. A Andorinha da Primavera - 3:04
7. Céu da Mouraria - 3:41
8. As Ilhas Dos Açores - 5:04
9. As Brumas Do Futuro - 3:37
10. Ao Longe O Mar - 3:45 (Faixa nova)
11. O Sonho - 5:06
12. Alfama - 3:28
13. O Paraíso - 6:30
14. A Vaca de Fogo - 5:01
15. O Mar - 5:33
16. Ainda - 7:18
17. O Tejo - 4:10

De medes-oprichter van de band waren Pedro Ayres Magalhães (Klassieke guitar), Rodrigo Leão (toetsenbord synthesizer), Francisco Ribeiro (cello), Gabriel Gomes (harmonika) en Teresa Salgueiro (vocals). Magalhães en Leão vormden de band in 1985, Ribeiro en Gomes die in 1986 wordt aangesloten bij. Zij hadden gezocht naar vrouwelijke singer, en gevonden Teresa Salgueiro in één van Lissabon'de clubs van de snacht. Teresa hield van hun muziek en kwam toe te treden overeen, zodat in 1987 registreerde Madredeus hun eerste album, Os dias DA Madredeus.
Het eerste album werd geregistreerd in hun repetitieruimte, niet meer gebruikt abbey in Lissabon. De opname was vooral zware toe te schrijven aan oorverdovende onderbrekingen om de 5 minuten van de de tramdienst van Lissabon, die direct hierboven liep. Ter ere van deze onvermijdelijke aanwezigheid in hun elke prestaties, noemden zij zich na het nabijgelegen eindpunt van de lijn, Madre DE Deus (Moeder van God), verkortte aan lokaal Madredeus.
In 1993, verliet Pedro Ayres Magalhães tijdelijk de band en werd vervangen in levend overleg door José Peixoto (Klassieke guitar). Magalhães verenigde de groep weer die recenter, tot het maakt a sextet met twee gitaristen.
Zij gaven verscheidene albums vrij en werden zeer populair in Portugal, maar bleven vrij onbekend buiten het land. Dit veranderde in 1994 toen Wim Wenders, geïmponeerd door hun muziek, vroeg Madredeus om in zijn movie te presteren Het Verhaal van Lissabon - de sound-track gaf de band internationale bekendheid. Dank aan dat, Madredeus spreidde hun vleugels aan de wereld uit en veroverde ventilators van allen over Europa, Zuid-Amerika, Afrika en Azië.
In 1994 verliet Rodrigo Leão de band om een carrière die, solo te beginnen door Carlos Maria Trindade wordt vervangen (toetsenbord synthesizer).
In 1997 verlieten Francisco Ribeiro en Gabriel Gomes de band aangezien de stijl van Madredeus begon zijn fadowortels met de versie van te verlaten O Paraíso. Op dit ogenblik Fernando Júdice (Akoestische basguitar) werd verzocht om zich bij hen aan te sluiten, om huidige lineup, opnieuw a te vormen quintet. Madredeus heeft meer dan 3 miljoen albums wereldwijd verkocht.
The founding members of the band were Pedro Ayres Magalhães (Classical guitar), Rodrigo Leão (keyboard synthesizer), Francisco Ribeiro (cello), Gabriel Gomes (accordion) and Teresa Salgueiro (vocals). Magalhães and Leão formed the band in 1985, Ribeiro and Gomes who joined in 1986. They had searched for female singer, and found Teresa Salgueiro in one of Lissabon'de clubs at night. Teresa liked their music and came to join match, so in 1987 Madredeus recorded their first album, Os dias da Madredeus.

The first album was recorded in their rehearsal space, not used abbey in Lisbon. The recording was especially heavy due to deafening interruptions every 5 minutes of the Lisbon tram service that ran directly above. In honor of this unavoidable presence in their every performance, they named after the nearby end of the line, Madre de Deus (Mother of God), shortened to local Madredeus.

In 1993, Pedro Ayres Magalhães temporarily left the band and was replaced in live discussions by José Peixoto (Classical guitar). Magalhães united the group, more recently, making it a sextet with two guitarists.

They gave several albums free and became very popular in Portugal, but remained relatively unknown outside the country. This changed in 1994 when Wim Wenders, impressed by their music, asked Madredeus to perform in his movie Lisbon Story - the soundtrack gave the band international fame. Thanks to that, Madredeus spread their wings to the world and won fans from all over Europe, South America, Africa and Asia.

In 1994 Rodrigo Leão left the band to a career, starting a solo by Carlos Maria Trindade be replaced (keyboard synthesizer).

In 1997 Francisco Ribeiro and Gabriel Gomes left the band as Madredeus began his style of fado roots with the release of leaving O Paraíso. Currently Fernando Judice (acoustic basguitar) was invited to join them to join, get current lineup, again to form a quintet. Madredeus has over 3 million albums sold worldwide.

Yasmin Levy "Adio Kerida"

yasmin levy -mano suave

De Israelische zangeres Yasmin Levy is geen zangeres die zich in een hokje laat stoppen. Op Mano Suave gaat ze op zoek naar haar Joods-Spaanse roots en ze zingt de nummers in de bijna uitgestorven taal Ladino, ook wel het Judeo Spaans genoemd. Deze taal werd door de Spaanse Joden gesproken tot ze in de 15e eeuw verbant werden of zich tot het Katholicisme moesten bekeren.
Genoeg geschiedenis, want het gaat om de muziek. Yasmin Levy weet met Mano Suave een brug te slaan tussen Famenco en Fado en Ladino is dankzij de Spaans-Hebreeuwse herkomst zo herkenbaar in de klankkleur dat het voor de vluchtige luisteraar niet eens op zal vallen dat het geen Spaans of Portugees is.
Yasmin Levy heeft verder niet bespaard op muzikanten. De creme de la creme op het gebied van wereldmuziek heeft ze weten te strikken. Ook hier schuwt ze de historie niet door onder andere het gebruik van een rietfluit. Een eeuwenoud Perzisch instrument dat gelijk ook een sugestie wekt van duizend-en-een-nacht.
Yasmin Levy heeft de stem van een engel en weet met Mano Suave niet alleen een cultureel erfgoed veilig te stellen, maar ze heeft ook een hele mooie én toegankelijke cd gemaakt waarbij ze het beste weet te halen uit meerdere werelden.
The Israeli singer Yasmin Levy is not a singer who is in a box to quit. Mano Suave to go in search of her Jewish-Hispanic roots and sings the songs in the almost extinct Ladino language, also called the Judeo Spanish. This language was spoken by Spanish Jews in the 15th century until they were banished or had converted to Catholicism.
Enough history, because it is the music. Yasmin Levy Mano Suave knows a bridge between Famenco and Fado Ladino and thanks to the Spanish-Hebrew origin as apparent in the tone that the volatile listener will not even notice that it is not Spanish or Portuguese.
Yasmin Levy has also not spared from the musicians. The creme de la creme in the field of world she managed to snare. Again, she warns the history does not include the use of a reed flute. An ancient Persian instrument that even as a sugestie awakens from a thousand and one nights.
Yasmin Levy is the voice of an angel and knows Mano Suave a cultural heritage not only secure, but she also has a beautiful and accessible CD which made them able to get the best from several worlds.

Nothing But The Blues - Part 2 Martin Scorsese Eric Clapton

martin scorsese presents "THE BLUES" a musical journey

The Blues, exclusief  geproduceerd door Martin Scorsese, bestaat uit zeven speelfilms die de essentie van de blues tijdens het verkennen van hoe deze vorm van kunst , de muziek en mensen beïnvloed hebben over de hele wereld.

De serie begint met een reis ,van Afrika naar de Mississippi Delta, waar de muziek groeide uit slaven 'veld gezang, werk liederen en spirituals, vervolgens reist men van de Mississippi naar The Juke Joints, houseparty's en opnamestudio's van Memphis naar  Chicago, en culmineert met een emotionele omhelzing van deze Afro-Amerikaanse creatie door muzikanten en mensen over de hele wereld.

"De blues is tegelijk Amerikaanse en wereldse, 'zei Martin Scorsese, die werken aan het project, begon zes jaar geleden. 'Het is een vorm van vertellen, dat  zo universeel is , dat  heeft mensen buiten onze grenzen geïnspireerd en blijft de  muziek invloed hebben , hier en in het  buitenland. We zijn hoopvol dat de serie 'Year Of The Blues' nieuw publiek over de hele wereld, deze muziek zal  introduceren en ook te inspireren zegt scorsese.....Of ze rock of hip hop wilt, beter inzicht hebben  in de strijdt en de genie die de geboorte gaf aan wat we vandaag naar luisteren.

'Ons doel was nooit om een  definitieve werk te maken van de blues,'heeft  Scorsese toegevoegd. 'Het was vanaf het begin, om zeer persoonlijke reden om  impressionistische films te maken,  gezien door de ogen van de meest creatieve regisseurs ,met een passie voor deze muziek '

De Blues is het hoogtepunt van een grote ambitie voor Scorsese, naar de muziek die hij liefheeft, eer om haar erfenis te bewaren en om nauw samen te werken met getalenteerde speelfilm bestuurders verenigd in hun verlangen om deze kunst te vieren.

Ga achter de schermen voor meer informatie over The Blues, met film samenvattingen, directeur bios en cijferlijsten, videoclips, muzikant bios, en een discografie voor elke film

The Blues, executive produced by Martin Scorsese, consists of seven feature-length films that capture the essence of the blues while exploring how this art form so deeply influenced music and people the world over.
The series begins with the journey from Africa to the Mississippi Delta, where the music grew from slaves' field hollers, work songs and spirituals, then travels up the Mississippi River to the juke joints, house parties and recording studios of Memphis and Chicago, and culminates with the emotional embrace of this African-American creation by musicians and people throughout the world.
'The blues is at once American and worldly,' said Martin Scorsese, who began work on the project six years ago. 'It's a form of storytelling that is so universal that it has inspired people beyond our borders and continues to influence music here and abroad. We're hopeful that the series and 'Year Of The Blues'will introduce new audiences worldwide to this music and also inspire kids, whether they like rock or hip hop, to better understand the struggles and genius that gave birth to what they listen to today.'
'Our goal never was to produce the definitive work on the blues,' Scorsese added. 'It was, from the start, to create highly personal and impressionistic films as seen through the eyes of the most creative directors around with a passion for this music.'
The Blues is the culmination of a great ambition for Scorsese, to honor the music he loves, to preserve its legacy and to work closely with talented feature film directors united in their desire to celebrate this art.
Go behind the scenes for more information on The Blues, with film synopses, director bios and transcripts, video clips, musician bios, and a discography for each film